حالا دیگه دقیقا یک ماه مونده به اولین سالگرد اومدنمون به این خراب شده، اون روزهای اول اون قد حالم خراب بود که از اتفاقات و خاطرات جالب اون موقع چیزی ننوشتم. که خدا وکیلی شروع زندگی ما اینجا بدون هیچ دوست و آشنایی هم واسه خودش یک داستانی میشه. و شاید به درد خیلی از شماهایی بخوره که می خواین یه روزی بار و بندیلتون رو جمع کنین و بیاین توی این مدینه فاضله. حالا در مورد اون روزها بعدا به وقتش می نویسم.
وقتی از ایران راه افتادیم خیلی حساب کرده بودم روی ام پی تری پلیرم و اینکه میتونم عین شونزده هفده ساعت پرواز رو آهنگ گوش کنم ولی زهی خیال باطل چون اولا ام پی تری پلیرم رو جا گذاشته بودم و دوما هم اینکه من توی کل مدت اون پرواز لعنتی حتی نتونستم نیم ساعت بیدار باشم. چون هر وقت چشممو باز می کردم ردیف آدم های پشت اون شیشه لعنتی فرودگاه از جلو چشمهام رد میشد انگار که یه پتک باشه که تا چشمهام باز شه بخوره تو سرم و دوباره بخوابم. اینجوری همه اون پرواز رو خوابیدم. اونقدری که هم میگن خب علت اینکه نفهمیدی جت لگ چیه و دچارش نشدی همین بوده که البته من چندان قبول ندارم و هنوزم حس می کنم جت لگ و اینها سوسول بازی هاییه که به گروه خونی ما نمی خورد.
من کلا همیشه تو زندگیم موسیقی نقش مهمی داشته و کلی لذت می بردم و حال می کردم باهاش. ولی خب از وقتی اینجا اومدیم یکی به همون دلیل جا گذاشتن همه آهنگ هام و یکی هم به دلیل اینکه عموما آهنگ های مورد علاقه من می تونه یه آدم سالم و معمولی رو دچار دپرشن حاد کنه، و من ماه های اول احتیاج به هیچ محرکی برای دپرس شدن نداشتم که خودم به اندازه کافی قاطی بودم، در نتیجه یه مدت مدید فاصله افتاد.
اما حالا که به برکت بلک فرایدی، یه ام پی تری پلیر ناز و مفت نصیبم شده، دوباره اومدم دنبال آهنگ هایی که دوسشون داشتم. در کمال نا امیدی و خاک بر سری هر چی بیشتر تو این سایت ها می گردم، دیگه کمتر اثری هست از اون خواننده ها و اون آهنگ ها، آدم حالش بهم می خوره از این همه چرندیاتی که به اسم پاپ و کوفت و زهر مار به خوردمون دارن میدن.
دیگه کمتر می بینی جایی فرامرز اصلانی بگه "اگه یه روز بری سفر" یا حتی سیاوش بگه "شهر من، من به تو می اندیشم" یا حتی زیبا شیرازی بگه" بغلم کن منو یک بار دم رفتن، تو ببوسم تا ابد"...
خلاصه اینکه اگه هر کدوم از شما لینکی، سایتی چیزی میشناسید که هنوز چهار تا آهنگ آبرومند میشه از توش دانلود کرد ازتون نمی گذرم اگه نگید. به جان خودم!
آهنگ ابرومند هم کلا از نظر من آهنگیه که خواننده اش یه صدای گرم و محزون داشته باشه که دل آدمو کباب کنه، شعرش به تنهایی خودش کلی معنا و مفهوم داشته باشه، نه اینکه هی بگه برو، بمون، نرو ،نیا، می خوامت، نمی خوامت، ریتمش هم خوب متناسبا آروم باشه ولی نه در حد چه چه و عر عر، نه هم در حد این دیمبول دامبول ها،ترجیحا هم به زبانی باشه که بفهمم داره چی بلغورمی کنه...
همین دیگه، اگه از فریدون و فرامرز و ابی و سیاوش و هایده و شکیلا و ویگن و شجریان ها هم باشه همه جوره طالبیم. لطفا دور نامجو رو هم خط بکشید که اصلا دلم نمیاد قاطی موسیقی و اینها بکنمش.
وقتی از ایران راه افتادیم خیلی حساب کرده بودم روی ام پی تری پلیرم و اینکه میتونم عین شونزده هفده ساعت پرواز رو آهنگ گوش کنم ولی زهی خیال باطل چون اولا ام پی تری پلیرم رو جا گذاشته بودم و دوما هم اینکه من توی کل مدت اون پرواز لعنتی حتی نتونستم نیم ساعت بیدار باشم. چون هر وقت چشممو باز می کردم ردیف آدم های پشت اون شیشه لعنتی فرودگاه از جلو چشمهام رد میشد انگار که یه پتک باشه که تا چشمهام باز شه بخوره تو سرم و دوباره بخوابم. اینجوری همه اون پرواز رو خوابیدم. اونقدری که هم میگن خب علت اینکه نفهمیدی جت لگ چیه و دچارش نشدی همین بوده که البته من چندان قبول ندارم و هنوزم حس می کنم جت لگ و اینها سوسول بازی هاییه که به گروه خونی ما نمی خورد.
من کلا همیشه تو زندگیم موسیقی نقش مهمی داشته و کلی لذت می بردم و حال می کردم باهاش. ولی خب از وقتی اینجا اومدیم یکی به همون دلیل جا گذاشتن همه آهنگ هام و یکی هم به دلیل اینکه عموما آهنگ های مورد علاقه من می تونه یه آدم سالم و معمولی رو دچار دپرشن حاد کنه، و من ماه های اول احتیاج به هیچ محرکی برای دپرس شدن نداشتم که خودم به اندازه کافی قاطی بودم، در نتیجه یه مدت مدید فاصله افتاد.
اما حالا که به برکت بلک فرایدی، یه ام پی تری پلیر ناز و مفت نصیبم شده، دوباره اومدم دنبال آهنگ هایی که دوسشون داشتم. در کمال نا امیدی و خاک بر سری هر چی بیشتر تو این سایت ها می گردم، دیگه کمتر اثری هست از اون خواننده ها و اون آهنگ ها، آدم حالش بهم می خوره از این همه چرندیاتی که به اسم پاپ و کوفت و زهر مار به خوردمون دارن میدن.
دیگه کمتر می بینی جایی فرامرز اصلانی بگه "اگه یه روز بری سفر" یا حتی سیاوش بگه "شهر من، من به تو می اندیشم" یا حتی زیبا شیرازی بگه" بغلم کن منو یک بار دم رفتن، تو ببوسم تا ابد"...
خلاصه اینکه اگه هر کدوم از شما لینکی، سایتی چیزی میشناسید که هنوز چهار تا آهنگ آبرومند میشه از توش دانلود کرد ازتون نمی گذرم اگه نگید. به جان خودم!
آهنگ ابرومند هم کلا از نظر من آهنگیه که خواننده اش یه صدای گرم و محزون داشته باشه که دل آدمو کباب کنه، شعرش به تنهایی خودش کلی معنا و مفهوم داشته باشه، نه اینکه هی بگه برو، بمون، نرو ،نیا، می خوامت، نمی خوامت، ریتمش هم خوب متناسبا آروم باشه ولی نه در حد چه چه و عر عر، نه هم در حد این دیمبول دامبول ها،ترجیحا هم به زبانی باشه که بفهمم داره چی بلغورمی کنه...
همین دیگه، اگه از فریدون و فرامرز و ابی و سیاوش و هایده و شکیلا و ویگن و شجریان ها هم باشه همه جوره طالبیم. لطفا دور نامجو رو هم خط بکشید که اصلا دلم نمیاد قاطی موسیقی و اینها بکنمش.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر